วิทยาการคำนวณกับการจัดประสบการณ์การเรียนรู้สำหรับเด็กปฐมวัย
ผู้เขียน :
ผู้ช่วยศาสตราจารย์เกศิณี ศิริสุนทรไพบูลย์
เผยแพร่วันที่ :
2 มี.ค. 2566
ประเภท :
บทความวิจัยที่ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการระดับชาติ
วารสารวิชาการ :
วารสารนวัตกรรมสังคมและเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน
เล่มที่ :
ฉบับที่ :
1
หน้า :
72-80
ผู้เผยแพร่ :
มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี
รายละเอียด :
มนุษย์สามารถเรียนรู้ภาษาของตนเองได้ตามธรรมชาติเพื่อใช้ในการสื่อสารในชีวิตประจำวัน แต่ในยุคปัจจุบันที่มีเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีอย่างรวดเร็ว ภาษาตามธรรมชาติเหล่านี้อาจไม่เพียงพอต่อการใช้ชีวิตในยุคศตวรรษที่ 21 การเรียนรู้ภาษาดิจิทัลจึงมีความสำคัญอย่างมากต่อคนรุ่นใหม่ ประเทศไทยได้นำวิทยาการคำนวณเข้ามาบูรณาการกับหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย และหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่อปูพื้นฐานและพัฒนาให้เด็กไทยมีความสามารถในการคิด วิเคราะห์ แก้ปัญหาอย่างเป็นระบบ สามารถสังเคราะห์และสร้างชุดคำสั่งเพื่อการทำงานกับเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ได้ เด็กปฐมวัยจึงต้องมีพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และภาษา ที่สามารถนำไปใช้ต่อยอดการเรียนรู้ทางวิทยาการคำนวณโดยมีจุดเน้นในระดับปฐมวัย 2 ส่วน คือ ส่วนที่ 1 การคิดเชิงคำนวณ มีองค์ประกอบ 4 ด้าน คือ 1. แบ่งปัญหาใหญ่ออกเป็นปัญหา (Decomposition) 2. พิจารณารูปแบบของปัญหาหรือวิธีการแก้ปัญหา (Pattern recognition) 3.พิจารณาสาระสำคัญของปัญหา (Abstraction) 4.ออกแบบอัลกอรึทึม (Algorithms) และส่วนที่ 2 คือ การเขียนโปรแกรมด้วยโค้ดดิ้ง (Coding) โดยไม่จำเป็นต้องใช้อุปกรณ์คอมพิวเตอร์ ครูปฐมวัยควรจัดประสบการณ์การเรียนรู้ให้เด็กปฐมวัยได้ลงมือปฏิบัติกิจกรรมต่างๆ ด้วยตนเองผ่านกิจวัตรประจำวัน การทำอาหารอย่างง่าย การฟังดนตรี การเคลื่อนไหวตามแบบ หรือการเล่นเกมกระดานเพื่อให้เด็กได้รับประสบการณ์ที่เหมาะสมและเกิดทักษะที่พร้อมต่อการเติบโตในยุคดิจิทัลได้ต่อไป
ลิงค์ :