16 พ.ย. 2566

บทความวิจัยที่ตีพิมพ์ในรายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติ

190-198

มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร

งานวิจัยนี้วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทักษะดิจิทัลของนักศึกษาคณะครุศาสตร์และเปรียบเทียบทักษะดิจิทัล จําแนกตามเพศ สาขาวิชา กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษา จํานวน 321 คน ได้มาจากวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ วิธีดําเนินการวิจัยใช้แบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าเฉลี่ย ความเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบทักษะดิจิทัล จําแนกตามเพศ สาขาวิชา ใช้การวิเคราะห์โดยการทดสอบค่าทีและความแปรปรวน ทางเดียว สรุปผลดังนี้ 1. หญิง (ร้อยละ 69.80) ชาย (ร้อยละ 30.20) 2. สาขาวิชาสังคมศึกษา มากที่สุด สาขาวิชาดนตรีศึกษา และสาขาวิชา การศึกษาพิเศษและภาษาอังกฤษ น้อยที่สุด 3. ทักษะดิจิทัลจําแนกเป็นด้าน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 4. ด้านการใช้ (3.93) คือ สามารถ ใช้งานอินเทอร์เน็ต (4.52) สามารถใช้โปรแกรมประชุมออนไลน์ (4.31) และสามารถใช้งานโซเชียลมีเดียอย่างรู้เท่าทัน (4.24) ค่าเฉลี่ยต่ําสุด คือ สามารถใช้โปรแกรมแก้ไขงานกราฟิก (3.52) 5. ด้านการเข้าใจ (3.80) คือ เข้าใจหลักการใช้งานโซเชียลมีเดียอย่างรู้เท่าทัน (4.10) เข้าใจ หลักการทํางาน ของอินเทอร์เน็ต (4.09) และเข้าใจหลักการทํางานในการประชุมออนไลน์ (4.03) ค่าเฉลี่ยต่ําสุดคือ เข้าใจหลักการทํางานใน อุปกรณ์ฮาร์ดแวร์ (3.53) 6. ด้านการสร้างสรรค์ (3.82) คือ สามารถใช้งานโซเชียลมีเดียอย่างสร้างสรรค์ (4.07) สามารถออกแบบผลงานด้วย โปรแกรมจัดการงานนําเสนอ (3.94) และสามารถออกแบบผลงานผ่าน แอปพลิเคชันและแพลตฟอร์ม (3.84) ค่าเฉลี่ยต่ําสุดคือ สามารถ ออกแบบผลงานด้วยโปรแกรมจัดการตารางและการคํานวณ (3.60) 7. เปรียบเทียบทักษะดิจิทัลจําแนกตามเพศ พบว่า โดยรวมแตกต่างกัน อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 8. ผลการวิเคราะห์แบ่งตามด้าน พบว่า ด้านการใช้และด้านการเข้าใจ แตกต่างกันอย่าง มีนัยสําคัญทาง สถิติที่ระดับ .05 และด้านการสร้างสรรค์ แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 9. เปรียบเทียบทักษะดิจิทัลจําแนกสาขาวิชา พบว่า แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 10. เปรียบเทียบทักษะดิจิทัลจําแนกตามสาขาวิชาโดยแบ่งตามด้าน พบว่า โดยรวมแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05

https://drive.google.com/file/d/104W3nmXTUKER7ZlXml3J03t7cKnHRM5d/view