7 ธ.ค. 2567

บทความวิจัยที่ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการระดับชาติ

วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร

7

15-33

วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร

งหวัดจันทบุรีเป็นจังหวัดที่มีสามารถผลิตทุเรียนได้มากที่สุดในประเทศ แต่เกษตรกรผู้ผลิตทุเรียนในจังหวัดจันทบุรีส่วนใหญ่เป็นเกษตรกรรายย่อยที่ต้องประสบกับปัญหาต้นทุนการผลิตที่มีแนวโน้มที่สูงขึ้น การรวมกลุ่มกันตามระบบส่งเสริมการเกษตรแบบแปลงใหญ่เป็นปัจจัยหนึ่งที่สนับสนุนให้เกษตรกรสามารถลดต้นทุนการผลิตและมีผลผลิตเพิ่มขึ้น การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการผลิตของเกษตรกรกลุ่มเกษตรแปลงใหญ่ทุเรียนอำเภอเมือง จังหวัดจันทบุรี และวิเคราะห์ต้นทุนการผลิตของเกษตรกรกลุ่มเกษตรแปลงใหญ่ทุเรียนอำเภอเมือง จังหวัดจันทบุรี โดยการเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth interview) จากเกษตรกรที่เข้าเป็นสมาชิกกลุ่มเกษตรแปลงใหญ่ทุเรียนหมู่ 5 ตำบลแสลง อำเภอเมือง จังหวัดจันทบุรี จำนวน 25 รายเกี่ยวกับการผลิต และต้นทุนการผลิตทุเรียน ในปีการผลิต 2565/2566 โดยใช้แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง (Structured interview) ผลการศึกษาพบว่า การผลิตและการดูแลบำรุงรักษาทุเรียน เกษตรกรมีกิจกรรมหลักได้แก่ การให้น้ำ การตัดแต่งกิ่ง การใส่ปุ๋ย การกำจัดวัชพืชซึ่งเกษตรกรนิยมใช้วิธีการตัดหญ้า ส่วนการกำจัดศัตรูพืชเกษตรกรส่วนใหญ่ใช้สารเคมีในกรณีที่มีการระบาดของศัตรูพืช สำหรับทุเรียนที่ให้ผลผลิตแล้วเกษตรกรจะเน้นในเรื่องของการเตรียมต้นให้มีความสมบูรณ์ซึ่งเกษตรกรแต่ละรายมีการดูแลทุเรียนที่แตกต่างกันไป โดยเกษตรกรมีปริมาณผลผลิตเฉลี่ยรายละ 1,303.28 กิโลกรัมต่อไร่ เกษตรกรมีต้นทุนในการผลิตทุเรียนเท่ากับ 223,177.22 บาทต่อไร่ แบ่งออกเป็นต้นทุนคงที่ 142,254.79 บาทต่อไร่ คิดเป็นร้อยละ 63.76 โดยมีค่าเสียโอกาสการใช้ที่ดินในสัดส่วนสูงที่สุด และเป็นต้นทุนผันแปร 80,862.44 บาทต่อไร่ คิดเป็นร้อยละ 36.24 โดยมีค่าเสียโอกาสของตัวเกษตรกรในสัดส่วนสูงที่สุด ซึ่งต้นทุนการผลิตทุเรียนส่วนใหญ่เป็นต้นทุนที่มองไม่เห็น ซึ่งมีค่าเท่ากับ 186,303.84 บาทต่อไร่ คิดเป็นร้อยละ 83.50 เป็นต้นทุนที่มองเห็นเท่ากับ 36,813.38 บาทต่อไร่ คิดเป็นร้อยละ 16.50

https://so02.tci-thaijo.org/index.php/ISSC/article/view/269559