30 มี.ค. 2561

บทความวิจัยที่ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการระดับชาติ

วิทยาศาสตร์ มข.

46

38-43

คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

งานวิจัยนี้ศึกษาหาปริมาณคาเฟอีนซึ่งเป็นสารองค์ประกอบที่เหลืออยู่ในกากกาแฟเหลือทิ้ง เพื่อนำกากกาแฟไปประยุกต์ใช้ให้เกิดประโยชน์โดยใช้กระบวนการอย่างง่าย โดยสกัดหาปริมาณคาเฟอีนในกากกาแฟพันธุ์อาราบิก้า และกากกาแฟพันธุ์โรบัสต้าจากร้านกาแฟสด ในอำเภอเมือง จังหวัดจันทบุรี เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพของการสกัดคาเฟอีนด้วยวิธีการสกัดแบบซอกห์เลต โดยใช้ตัวทำละลาย 4 ชนิดได้แก่ น้ำ เอทานอล เอทิลแอซีเทต และไดคลอโรมีเทน เป็นเวลา 6 ชั่วโมง ที่จุดเดือดของตัวทำละลาย จากนั้นวิเคราะห์ปริมาณคาเฟอีนด้วยเครื่องโครมาโทกราฟีของเหลวสมรรถนะสูง พบว่า ตัวทำละลายที่สามารถสกัดคาเฟอีนจากกากกาแฟพันธุ์อาราบิก้า และกากกาแฟพันธุ์โรบัสต้าได้ดีที่สุดคือ ไดคลอโรมีเทน รองลงมาคือ เอทิลแอซีเทต เอทานอล และน้ำ ตามลำดับ เมื่อใช้ไดคลอโรมีเทนเป็นตัวทำละลาย กากกาแฟพันธุ์อาราบิก้าและกากกาแฟพันธุ์โรบัสต้า ให้ปริมาณคาเฟอีนสูงสุด คิดเป็นร้อยละผลผลิตเท่ากับ 0.27 และ 0.21 โดยน้ำหนัก ตามลำดับ เนื่องจากปริมาณคาเฟอีนที่เหลืออยู่มีเพียงเล็กน้อย ซึ่งอาจไม่คุ้มค่าทางเศรษฐกิจในการสกัดออกมาใช้ประโยชน์ คณะผู้วิจัยจึงนำกากกาแฟมาผลิตสบู่ก้อนกากกาแฟ หลังเก็บสบู่ก้อนกากกาแฟไว้เป็นเวลา 15 วัน ค่าความเป็นกรด-ด่าง และปริมาณฟองสบู่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับสบู่ก้อนควบคุม งานวิจัยนี้นอกจากจะช่วยเพิ่มมูลค่าให้กับกากกาแฟแล้ว ยังเป็นอีกหนึ่งทางเลือกในการกำจัดของเสียได้อย่างเหมาะสมอีกด้วย

https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/KKUSciJ/article/view/249800