19 ส.ค. 2562

บทความวิจัยที่ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการระดับชาติ

วารสารวิชาการและวิจัย มทร.พระนคร

13

106-118

มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร

ภูมิปัญญาของไทยนำผลมะม่วงหาวมะนาวโห่มาใช้เป็นยาสมุนไพรพื้นบ้านที่มีสรรพคุณหลากหลาย แต่ ยังไม่มีผลการวิจัยเชิงเคมีที่ประจักษ์ว่าผลมะม่วงหาวมะนาวโห่ของไทยมีฤทธิ์รักษาโรคเกาต์ได้ งานวิจัยนี้จึงนำสาร สกัดผลมะม่วงหาวมะนาวโห่ในระยะผลห่ามและสุกมาศึกษาพฤกษเคมีและฤทธิ์การยับยั้งเอนไซม์แซนทีนออกซิเดส ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งของโรคเกาต์ จากการตรวจสอบพฤกษเคมีเบื้องต้นของสารสกัดหยาบเอทานอลพบว่าผลห่ามมี พฤกษเคมี คือ สารประกอบฟีนอลิก แอลคาลอยด์ ฟลาโวนอยด์ เทอร์พีนอยด์ ซาโปนิน และน้ำตาลดีออกซี ส่วนในระยะผลสุกให้ผลใกล้เคียงกันแต่ไม่พบซาโปนิน ผลการทดสอบสารสกัดหยาบผลมะม่วงหาวมะนาวโห่สามารถ ยับยั้งเอนไซม์ แซนทีนออกซิเดสได้ โดยพบว่าสารสกัดเอทานอลให้ค่าร้อยละการยับยั้งที่สูงกว่าสารสกัดน้ำ และ ในสารสกัดหยาบ เอทานอลระยะผลห่ามมีฤทธิ์การยับยั้งที่สูงกว่าระยะผลสุกเล็กน้อย โดยมีค่า IC50 เท่ากับ 2.40 ± 0.05 และ 2.87 ± 0.37 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ตามลำดับ ระยะการสุกที่ให้พฤกษเคมีต่างกันอาจมีความสัมพันธ์กับ ฤทธิ์การยับยั้งเอนไซม์แซนทีนออกซิเดส ดังนั้นการเลือกช่วงการเก็บรวมถึงการแยกสารสกัดให้บริสุทธิ์จะช่วยใน การพัฒนาเป็นยาสมุนไพรรักษาโรคเกาต์ในอนาคตได้

https://ph02.tci-thaijo.org/index.php/RMUTP/article/view/157182